خواص ویتامین c
ویتامین ث از دسته ویتامین‌های حلال در آب است. بیشتر حیوانات از ترکیب غذاهایی که می خورند، این ویتامین را در بدن خود تولید می‌کنند، ولی بدن انسان قادر به سنتز این ویتامین نیست؛ بنابراین لازم است برای تامین نیاز بدن به این ویتامین به حد وفور از سبزیجات و میوه‌ها مصرف نمود.
خواص ویتامین ث در بدن و نقش آن در سلامتی
ویتامین ث در بهبود خونریزی لثه و سوختگی بدن مفید است.
دریافت مقادیر کافی از این ویتامین به پیشگیری و درمان سرماخوردگی کمک شایانی می‌کند.
ویتامین ث همانند سایر ویتامین‌ها در بالا بردن عملکرد سیستم ایمنی بدن نقش بسزایی دارد.
این ویتامین کمک می‌کند، سلول‌های پروتئین پیوسته و نزدیک به هم قرار گیرند و در نتیجه باعث افزایش طول عمر انسان می‌گردد.
پیشگیری از تجمع رسوبات در رگ‌های خونی از خواص ویتامین ث و فواید مصرف آن است.
مصرف این ویتامین، باعث بهبود سریعتر جراحات و زخم‌ها بعد از عمل جراحی می‌شود و از عفونی شدن بدن توسط برخی ویروس‌ها و باکتری‌ها پیشگیری می‌کند.
بالا بردن میزان جذب آهن غیر آلی از خواص ویتامین ث است، از این رو مصرف آب‌میوه‌ها همراه با مکمل آهن توصیه می‌شود.
داروهای ضد عفونت مجاری ادرار، اگر همراه با ویتامین ث مصرف شوند، تاثیرگذاری بیشتری خواهند داشت.
مصرف Vitamin C برای کاهش ضعف و خستگی بسیار مفید است و مصرف مکمل‌های ویتامین C در مواقع پریشانی و ناراحتی‌های اعصاب تجویز می‌شود.
این ویتامین برای تشکیل کلاژن (پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم‌یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی) لازم است و کمبود آن خود را به صورت خشکی پوست و مو نشان می‌دهد.
بسیاری از پزشکان استفاده از ویتامین C را به عنوان یک ماده پیش گیرنده، از مرگ ناگهانی نوزادان پیشنهاد می‌کنند.
ویتامین ث برای متابولیسم درونی سلول‌های بدن ضروری است و در سوخت و ساز بدن نقش موثری دارد. این ویتامین به طور ویژه در متابولیسم پروتئین نقش دارد و یک آنتی اکسیدان مهم فیزیولوژیکی است که می‌تواند ساخت و تولید سایر آنتی اکسیدان‌ها در بدن را تحریک کند.
کمک به استحکام و تشکیل استخوان‌ها و دندان‌ها از دیگر خواص ویتامین ث است.
مصرف ویتامین ث در دوران بارداری، شیردهی، بیماری‌های عفونی و تبدار باید افزایش یابد، چراکه نقش موثری در بالا بردن مقاومت بدن در مقابل میکروب و عفونت دارد.
منابع غذایی حاوی ویتامین ث
ویتامین ث در بیشتر میوه‌ها و سبزیجات وجود دارد، اما بهترین منابع این ویتامین شامل:
طالبی (گرمک)، مرکبات و آب آنها مانند پرتقال، نارنج و گریپ فروت، کیوی، انبه، آناناس، توت فرنگی، تمشک، زغال اخته، هندوانه، کلم بروکلی، کلم بروکسل، گل کلم، فلفل سبز و قرمز، اسفناج، کلم پیچ، شلغم تازه، سیب زمینی شیرین، گوجه فرنگی، کدو حلوایی و دیگر سبزیجات
علائم کمبود ویتامین ث
کمبود شدید ویتامین ث در بدن منجر به بیماری اسکوری و خونریزی لثه‌ها می‌شود.
از دست دادن اشتها و طولانی شدن دوره التیام زخم‌ها و جراحات بدن از دیگر نشانه‌های کمبود ویتامین ث است.
بروز برخی مشکلات دهان و دندان به ویژه خونریزی لثه‌ها
احساس درد مزمن در اندام یا مفاصل می‌تواند از نشانه های دیگر کمبود ویتامین ث باشد.
کبود شدن زیر پوست بدن، خشکی پوست و موها از اولین نشانه‌ها و عوارض کمبود ویتامین C است.
احساس خستگی مزمن و ضعف در بدن یکی از نشانه‌های کمبود این ویتامین است.
افراد مبتلا به کمبود ویتامین ث معمولا زودتر عصبی شده و تحریک می‌شوند.
مسمومیت ویتامین ث
تاکنون گزارشی مبنی بر مسمومیت با ویتامین ث گزارش نشده است، با این حال زیاده‌روی در مصرف آن باعث بروز اسهال، خارش پوست، تولید اسید اگزالیک و سنگ اسید اوریک می‌شود. لازم به توضیح است، پختن غذاهای حاوی ویتامین c و یا نگهداری طولانی مدت آنها می‌تواند میزان ویتامین ث موجود در آنها را کاهش دهد. بنابراین بهترین شکل مصرف منابع حاوی ویتامین c مصرف خام آنها است. همچنین مکمل و قرص‌های ویتامین ث در اندازه‌های متفاوت، به صورت پودر در دسترس است و مقدار مصرف روزانه ۵۰۰ میلی گرم تا ۴ گرم در روز توصیه می‌شود.
منبع:خواص ویتامین c
نظرات کاربران
نکات مهم قبل از ارسال نظر